Στους πέντε «θαμπούς καθρέφτες» αντικατοπτρίζονται ζωές ανθρώπων που ζουν σιωπηλά ή κραυγάζουν την αγωνία τους, μήπως τους ακούσει κάποιος. Ερμαια της Μεγάλης Ιστορίας ή των παθών τους σπαράζονται από τη μοναξιά τους και προσπαθούν να βρουν την καρδιά τους που την «έχασαν» κάπου στην πορεία της  ζωής τους. Στη γωνιά παραμονεύει το Κακό που αναποδογυρίζει ό,τι μέχρι εκείνη τη στιγμή θεωρούσαν δεδομένο. Γιατί το παρελθόν διεισδύει από αόρατες ρωγμές,  ρέουν υπόγεια ρεύματα σκοτεινά, εικόνες από το παρελθόν στοιχειώνουν, η βία υπονομεύει κάθε έκκληση για αγάπη και για επαφή. 

Ζητούν λοιπόν απαντήσεις που δεν τους δίνονται, «…τυφλό το γυαλί, μουγκό, ούτε χαραμάδα ανοιχτή, ούτε βοήθεια, τίποτε». Θα μπορέσουν οι ήρωες να αντιταχθούν και να επιβιώσουν; Με τι κόστος; Και πόσο μεγάλες θα είναι οι απώλειες;